മന്ദാരപ്പൂവിനോട്...

പുലരി മഞ്ഞിൽ കുളിച്ചുണരുന്നൊരു 

കുഞ്ഞു മന്ദാര മലരേ...

ആരെയോ കാണുവാൻ കൊതിക്കുന്നോരാ നിന്റെ 

കടമിഴിയിതളിൽ നാണമാണോ ...

തൂവെള്ള ചൊടികളിൽ നാണത്തിൻ സിന്ദൂര-

 ഛായം പടർത്തുവാൻ അണയുമെന്നോ ...

പൂമിഴിയിതളിലായ് മഴവില്ലിൻ ചിറകിനാൽ...

ചെറു ചുടു ചുംബനം നല്കുമെന്നോ...

വരുമെന്ന് ചൊല്ലി പിരിഞ്ഞിരുന്നോ ...

തേൻ പകരുവാൻ നീയും ഒരുക്കമാണോ...

ആദ്യ സമാഗമ വേളയിൽ നീ സ്വയം 

അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതെയായിടുമ്പോൾ 

നിന്നിലെ മധുകണം മുഴുവനും കവർന്നെടു -

ത്തവനും വിട ചൊല്ലാ തകന്നിടുമ്പോൾ  ...

പഴിക്കരുതേ ... സ്വയം ശപിക്കരുതേ ...

നിന്റെ കണ്ണീരിൽ നീ സ്വയം അലിയരുതെ ...